Yarışın başlama anına kadar maskelerin takıldığı, sosyal mesafeye ciddi bir şekilde dikkat edildiği bir yarış oldu. 2 ay sonra Antalya'da bisiklet ayağını koşacağım Ironman 70.3 hazırlıklarının yoğun olduğu bir dönemde antrenman tadında koştum bu yarışı. Şirketten arkadaşım Boğaç Gürkan ile güle oynaya tamamladık parkuru. Pandemi koşullarında yapılmış keyifli bir koşu olarak kayıtlara girmiş oldu.
Türkiye'nin hatta Dünya'nın önemli organizasyonlarından biri olan Vodafone İstanbul Maratonu'nun bendeki/bizdeki önemi bu sefer çok daha anlamlıydı.
Aylar öncesinden, kurucularından olduğum İzmir Atatürk Mezunları Derneği'ni koşarak öğrencilerimize burs toplama konusunda ikna ettim ve başından sonuna kadar projenin lideri oldum.
Abilerim ve kardeşimlerimle birlikte öğrencilerimize dağıtılmak üzere 225,375 TL burs bağışı topladık. Bununla ilgili ayrıntılara girmeden aşağıda belirttiğim linkler ve fotograflar ile bu günleri ölümsüzleştirmek istedim.
Bu yarıştaki amacım koşmak değildi. Bunun yerine ekipçe boğazı yürüyerek geçtik ve bolca resim çekildik. Bağış toplayanlar arasında ilk 15 içinde yer almam ayrıca bir onurdu benim için.
10 yaşımdan beri her yaz Kuşadası'na gideriz. Çocukluğumuz yazları hep Kuşadası'nda geçmiştir. O yüzden bu yarış benim için çok daha anlamlıydı. Sokaklarında koşup, sarhoş olduğum caddelerinde şimdi yarışacaktım.
Mevsim olarak çok güzel bir tarih seçilmiş. Ne sıcak ne soğuk. O yüzden hava koşulları anlamında atmosfer yarış için çok uygundu. Hava açık ve yakmayan bir güneş hakimdi.
Her zaman söylerim. Pazar günü yapılan etkinliği sevmiyorum. Yarış Cumartesi olmalı ki Cumartesi gecesi ve Pazar komple sana kalsın. Pazar yarış olduğunda Cumartesi gecesi erkenden yatıp uyumak gerekiyor haliyle. Cumartesi gününden vardık Kuşadası'na. Bir zamanlar babamın omzundan Rafet El Roman konserini dinlediğim Atatürk Meydanı'ndan kitlerimizi teslim aldık. Torbanın içi kelimenin tam anlamı ile "Zayıf"tı. İçinden orta kalite bir t-shirt ve bir adet evet bir adet incir çıktı. İncir koyulması çok mantıklı ama en azından 3 adet olsaydı?!
Kamyonda canlı müzik yapan grubun yanından koşarak uzaklaştık. Kısacası Cumartesi günkü etkinlikler çok iç açıcı değildi.
Karşıyaka One Team ile tanışalı 3 yıl oldu. Pazar koşularımız 10 kişiyi geçmezdi. Fakat kuruluşunun özünde yatan sosyal sorumluluk bilinci takımı bugünkü günlerine getirdi. Şu anda aktif olark yüzlerce destekçisi bulunan takım bu organizasyon ile bir ilke daha imza attı ve gelecekte daha başka neleri başarabileceğini ortaya koydu.
